MALAYSIA..TRULY ASIA

"TIMEOUT, Kuala Lumpur"

သြားပါမ်ားခရီးေရာက္တဲ့၊ ေရာက္မေရာက္ေတာ့ မသိဘူး..ဒီတေခါက္ေတာ့ Malaysia ၿမိဳ့ေတာ္Kuala Lumpur နဲ ့ Genting Highlands ကို ၃ရက္ ၂ည အိပ္ ခရီးတိုေလး.. ညီ လိုၿဖစ္ေနတဲ့ ၿမတ္ဘုန္း နဲ့ မ်ိဳး တို ့စံုတြဲနဲ့ သြားၿဖစ္ခဲ့တယ္။
သြား မယ္လို ့ စ စီစဥ္တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီး..ကားတစီး စာေပ့ါ..နီးလာ ေတာ့အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာင့္ ..sms နဲ့ပဲ ကြ်န္ေနာ့္ဆီ မလိုက္ၿဖစ္ေတာ့ေၾကာင္း messages ေတြပို့ၾကတယ္၊ လူခ်င္းေတြ ့ၿပီးေၿပာရင္လဲ မ်က္ႏွာပူ ရမယ္..ဖံုး နဲ့ဆိုလဲ အာပူမွာ ဆိုေတာ့ sms က တကယ္ ကို အဆင္ေၿပတဲ့ Communication Channel တစ္ခုပါပဲ..

ကြ်န္ေနာ္ ကေတာ့ တစ္ေယာက္ ထဲလဲ သြား မွာဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုး လက္မွတ္ေတြ မၿဖစ္မေန ၀ယ္ရ မဲ့ခ်ိန္ ထိ ဖုံး တဂြမ္ဂြမ္ဆက္ ၿပီး VISA ရၾကၿပီလား..လိုက္မယ္မလား လုပ္ရတယ္..ေသခ်ာတယ္ ဆိုမွ ၀ယ္လိုက္ရတဲ့လက္ မွတ္က ၅ ေယာက္ စာ.. တကယ္ ထြက္ၾက မယ္ ဆိုေတာ့ ၃ ေယာက္..စိုင္း စိတ္ပ်က္ မယ္ ထင္ၾကမွာေပါ့..အဟား...Not at all...
မနက္ ၅နာရီ ထ..ေမာင္ဘုန္း ကို ဖံုး နဲ့လွမ္း ႏူိး..ေရမိုးခ်ိဳး ၿပီး ကား ထြက္မဲ့ Jurong East Interchange ကို ထြက္ခဲ့တယ္..ေရာက္ေတာ့ နဲနဲေစာ ေနေသးေတာ့၊ ေကာ္ဖီ နဲ့မုန့္ ပါဆယ္လ္ ၃ေယာက္ စာဆြဲထားလိုက္ ၿပီး ေစာင့္ေနလိုက္တယ္..

ရုံး ပိတ္ရက္ ၃ရက္ဆက္ ဆိုေတာ့ Singapore-Malaysia နယ္စပ္ Immigration Checkpoint မွာ ကားတန္းၾကီးကတေမ့တေမ်ာပါပဲ..စိုင္းတို့ လဲ ၉ နာရီေလာက္မွ စထြက္ရတယ္..လမ္းတေလွ်ာက္လံုးကေတာ့ ရီေမာလိုက္..စားေသာက္လိုက္..အိပ္လိုက္နဲ့ အေပ်ာ္ မ်ား နဲ့ ခရီး စဥ္ေလးပါ၊ ကား ထိပ္ဆံုးတန္းမွာ ေနရာ ရတဲ့ စိုင္း တို ့ေၾကာင့္ Tour Guide ေတာင္ ေရာ ၿပီး ေပ်ာ္ ေနတယ္ေလ..သူရယ္ စရာေၿပာ ရင္ လိုက္ ရယ္ ေပး...သူ ့ကိုအေရးတယူေနာက္ ေနတာ စိုင္း တို ့ပဲရွိတယ္ေလ..
လမ္း ေတြ က ကား ေပါင္းမ်ားစြာနဲ့ က်ပ္ေနေတာ့ Genting Highlands ေတာင္ထိပ္ ကို ညေနေစာင္းမွေရာက္တယ္..မိုးေတြ ကလဲ ေကာင္းေနေတာ့ ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္း ကား ကအၿမန္ မေမာင္းႏိူင္တာလဲ ပါတာေပါ့၊ စိုင္းတို ့တည္းမဲ့ First World Hotel မွာ Check-In လုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ ..အ၀တ္လဲၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ဖို ့ထြက္ခဲ့ၾကတယ္..
ဓါတ္ပံုေတြ ရုိက္...၃ ေခါက္ ၄ေခါက္ ေလာက္ ေရာက္္ ဖူးတဲ့ စိုင္းက ဆရာၾကီးေပါ့..ဓါတ္ပုံ ဆို လို ့ ေၿပာရဦး မယ္..ဘုန္း နဲ့ မ်ဳိးေပါ့..Digital Camera ကView Finderထဲ လူေပၚရင္ ဓါတ္ပံုၿဖစ္ၿပီ ထင္ ေနတဲ့ နလပိန္းတုံးေလးေတြ..Back Ground Scene နဲ့လူ အေနအထား..ၾကည့္မေနၾကဘူး... Pose ေတြ အမိ်ဳးမ်ဳိး ထုတ္ၿပီး အရုိက္ခံတဲ့ စိုင္းက မရွက္ရဘူး...ဒါက တပိုင္း ပံု... ဒါက တစ္ကိုယ္လံုး...ဟိုေဒါင့္က ရိုက္...အရပ္ပုေနမယ္..ကုန္းၿပီး ပင့္ရုိက္ ေၿပာ ေၿပာၿပီး ... ဓါတ္ပံု အရုိက္ခံရ တာနဲ့ ပံုေတာင္ သိပ္ေကာင္းခ်င္ဘူး...နဂုိရုပ္ကရွိလို့ အဟီး....

ဒါကို ေၿပာတုံးခနပဲ..ေနာက္တစ္ပုံ ဆိုေၿပာရၿပန္ၿပီ..ေၿပာေသးတယ္..မပုပါဘူးတဲ့..ပံုေတြၾကည့္ ပု မပု...ေနာက္ေတာ့ စိုင္းအထာ သိသြား
တယ္..ေၿပာမရတဲ့ တူတူ..အၿမင့္ေပၚတက္ရပ္လိုက္တာေပါ့ ဟားဟား....
ပထမေန့ ညစာ ကို ပီနန္ စာ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာပဲစား လိုက္ၾကတယ္၊ ေအးေနေတာ့...ရခိုင္ မုန့္တီလို ပူပူစပ္စပ္ Penang Laksaနဲ့ White Coffee ကို စိုင္းမွာစား လိုက္ တယ္...တိမ္တိုက္ ထဲေရာက္ ေန တဲ့ ဆိုင္မွာ စားရလို့လားမသိ...ဘိုေတြေၿပာသလို.......Oh! Heavenly! ပဲ...

စားၿပီးေလွ်ာက္ၾကည့္ ၾကတယ္..Branded Stuffs ေတြကို ေလွ်ာ့ေစ်း နဲ့ ေရာင္းေနေပမဲ့ ဗီယက္နမ္ သြားတုန္းက ၀ယ္ထားတာေတြက တခ်ဳိ့ အထုတ္ေတာင္ မၿဖည္ရေသးေတာ့ ၀ယ္ဖို့ စိတ္မပါခဲ့ဘူး.......
ေလွ်ာက္ရင္း လွမ္းရင္း ည၁၀ နာရီေလာက္ ေတာ့ Casino ေလာင္းကစားခန္းမၾကီး ကို ေရာက္ ခဲ့တယ္....

ကစား ၀ိုင္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ၿပီး ..ကစားနည္း တမ်ဳိး စီအေၾကာင္း စိုင္း ရွင္းၿပေနတာ ကို ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ နဲ့...ဘုန္း နဲ့မ်ိဳး နားေထာင္ေနၾကတယ္..လူေတြ လူေတြ....ကစားခန္းနဲ့ အၿပည့္..ရွံဴးရင္လဲ မပူရဘူး...ATMs ..Foreign Exchange Counters ေတြအၿပည့္...

မ်ိဳးနဲ့ဘုန္းကို Jackpot machine နဲ့ထားခဲ့ၿပီး စိုင္း ကေတာ့ Black Jack (21) သြားကစားေန လိုက္တယ္...ေလာဘ မသတ္ႏိူင္ေတာ့ မေလး ရင္းဂစ္ ၃၀၀၀ ေလာက္ ႏိူင္ေနရင္း က အရွဴံး နဲ့ ထခဲ့ ရတာေပါ့...
ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ေန ့လယ္ေလာက္ ၾကေတာ့ KL ကိုဆင္းခဲ့ ၾကတယ္..ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ Berjaya Times Square Hotel ေရာက္..

အခန္းေသာ့ ရေတာ့ ၄၂ ထပ္မွာ..စိတ္ထဲမွာ စိုင္းေတာ့ ကံေကာင္း ၿပန္ၿပီ လို ့တြက္မိတယ္.. အထပ္ၿမင့္ က Penthouse or Suites ေတြပဲ ရွိတတ္တယ္ေလ..စိုင္း တို ့ေပးထားတာ က S$228/pax ..အဟား..Suites ဆိုရင္ ဒီတညနဲ့တင္..ခရီး တခုလံုးက တန္သြားၿပီ..

အဟား..ၾကည့္လိုက္ပါဦး အခန္းကို...KL ကို အေပၚစီး က ေန ေမွ်ာ္ၾကည့္ ႏူိင္တဲ့ ခန္းလံုးၿပည့္ မွန္ၿပဴတင္းၾကီး နဲ့..ေရစိမ္လို့ရတဲ့ ေရခ်ဳိးအင္တုန္ ၾကီး ထဲ ေရေႏြးစပ္..၀င္စိမ္ၿပီး KL ရဲ့ နီယြန္မီးေရာင္စံု ညခ်မ္း ကို ေငးေမာ ၾကည့္ ရတဲ့ အရသာ ကလဲ ၿပီးၿပည့္ စံု ပါကလား...
Times Square ေရွ့ မွာ ဟန္ေရး ေတြ ၿပ..ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၿပီး ဗိုက္ ေတြ ဆာကုန္ၾကေတာ့..ေတြ ့ရာစားၾကမယ္ ဆိုၿပီး ေၿခဦးတည့္ရာ ေလွ်ာက္ လာၾကတာ..ဗမာ စကား သံ ေတြ ဟိုတစ ဒီတစ ၾကား ေနရတယ္..ေအာ္..ဒီမွာလဲ စင္ကာပူ လို ၿမန္မာေတြေပါ တယ္ထင္တယ္ လို့ ပဲအမွတ္မထင္ ေကာက္ခ်က္ခ်မိ တယ္. ဒီ လိုနဲ့ Hong Kong Food Paradise ဆိုတာေတြ ့ေတာ့ ဆိုင္ေလး က သန့္၊လူလဲ သိတ္မရွဴတ္တာနဲ့ မေလးရွား လာၿပီး ေဟာင္ေကာင္စာ စား စို့ဆိုၿပီး ၀င္ထိုင္ၾကတာ...စားပြဲထိုး ေလးေတြ အစ..စားဖိုမွဴး အဆံုး ၿမန္မာေတြၾကီးပဲ ၿဖစ္ေန လို့ ကိုယ့္ ေဆြမ်ိဳး ရင္းၿခာ ေတြ ၿပန္ေတြ ့ရသလို ၀မ္းသာမိေသးတယ္၊ ေဟာင္ေကာင္ စတိုင္လ္ သာဂူက်ိဳ ကလဲ ၿမန္မာ ဆန္ၿပီး ေကာင္း လိုက္တာ....
တရုတ္ လို လဲေၿပာတတ္ေနၾက..မေလးလိုလဲ ရေနေတာ့ သူတို့ ေလးေတြ အလုပ္အဆင္ေၿပ ေနၾက တာ ကိုၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာမိတယ္...ၿပံဳးေပ်ာ္ၿပီး မခိုမကပ္ အလုပ္ လုပ္ေနၾကတာ အင္တာေလး ဗ်ဴးခြင့္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး..သူတို ့ေလးေတြရဲ့ အလုပ္ခ်ိန္ကို ထိခိုက္မွာ စိုးတာနဲ့ ဗ်ဴး ဖို့ စိတ္ေလွ်ာ့ လိုက္ တယ္...ေႏွာက္ယွက္ၿဖစ္ေအာင္ေတာ့ေႏွာက္ယွက္ လိုက္ေသးတယ္...


"ညီေလး..Petronas Twin Tower ဘယ္လိုသြားရလဲ.."

"ေရွ ့ ကလမ္းမ အတိုင္း တည့္တည့္ သြားရင္ေရာက္မယ္ထင္တယ္ အကို..အဲဒီဖက္ မွာရိွတာ ေတာ့သိတယ္" အလုပ္ကို ပဲ ၾကိဳးစား လုပ္ေနေတာ့ ဘယ္မွ မေရာက္ ၿဖစ္ေသးဘူးထင္ပါရဲ့..သူ အားနာ ပုံေပါက္ေနေတာ့ ...စိုင္းလဲ သူေၿပာလိုက္တဲ့ လမ္းညြန္ ကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး သေဘာေပါက္ သလို လုပ္ၿပီး အၿမန္ထြက္ခဲ့မိတယ္...