အေဖ့ေဘးမွာ ဘယ္သူေတြရွိေနလဲ၊
ဒယ္ဒီလို့ ေခၚရင္ေကာင္း မလား မသိဘူး၊ ဒါမွ မဟုတ္ ရွမ္းလို "အု...ၾကိဳက္လား...ေပါ့..လို့ ေခၚရမလား "
သားတို့ေတြလဲ အေဖနဲ့ နီးနီးကပ္ကပ္ အားပါးတရ မေနဖူး မေခၚဖူးေတာ့....မေခၚဖူးဘူး ဆိုလို့..ေသခ်ာစဥ္းစားေရတြက္ရင္ အခါ ၁၀၀ ေတာင္ ရွိရဲ့လား မသိဘူးေနာ္၊
အေဖ ဆိုတာ ေခၚခ်င္ခဲ့တယ္၊ အေဖ့ေမတၱာ ကိုေတာင့္ တ ခဲ့ တဲ့ အၾကိမ္ေတြ ကေတာ့ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ အေဖရယ္၊ ခုထိပါပဲ။
အေဖ အနီွးအနား မွာ မရွိေတာ၊့ ေလာ က ကို ရဲရဲ ၾကီး ရင္ဆိုင္ ေနရေပမဲ့ အား တင္းထား တဲ့ စိတ္ေတြ ခႏၳာကိုယ္ ေတြ ၾကားမွာ အားငယ္ တတ္ ေန တာကို ဘယ္သူ သိမလဲေနာ္။
ေကာင္း တဲ့ဖက္ ကပဲ ေတြးၾကရေအာင္ အေဖ...အေဖ မရွိေတာ့...အားတင္းရင္း အားတင္းရင္း.. ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြ ပို ရွိလာ တယ္၊ ဘ၀ မနိမ့္က်ေအာင္ လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ တိုးပြားလာတယ္၊ ရုန္းကန္ ေနရတဲ့ အေမ့ကို ၿပန္လည္ ေပးဆပ္မယ္ ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေတြ ရွိလာတယ္ေလ...
စြမ္းသေလာက္ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ အေဖ၊ အေဖ့သားၾကီး နဲ့ ေမာင္ႏွမတစု " ထိပ္ဆံုးမေရာက္ ခဲ့ေပမဲ့၊ အလည္ အလတ္ေတာ့ ေရာက္ခဲ့တယ္ ထင္ပါတယ္ "
ေက်းဇူးပါအေဖ..ေမြးသဖခင္...ေပါ့ေနာ္
(အေဖမ်ားေန့ အမွတ္တရ)
.JPG)
Posts
2 comments:
I sympathy your feeling bro.
Pho-Kachin
Thanks my bro.....That's life.
Post a Comment